HAFIZ HUSNIJA-EF. SEMIĆ

Husnija-ef. Semić (poznat i kao Husni-ef.) rodio se 15.8.1903. godine u selu Arnautovići pored Visokog, od oca Ahmeda i majke Fatime, rođene Lemeš. Husnija-ef. završio je početno mektepsko obrazovanje u Arnautovićima. Nakon završenog osnovnog obrazovanja 1920. godine, u 17. godini upisuje se u Ahmed-efendijinu medresu u Visokom, koju je završio 1927. godine s odličnim uspjehom i primjerenim vladanjem. Poslije završetka medrese u Visokom prelazi u Sarajevo u Merhemića medresu, koju je završio s odličnim uspjehom školske 1928/29. godine. Prema kazivanju hafiza Ismet-ef. Spahića, nakon završetka medrese produžio je još jednu godinu školovanja učeći kiraeti-Kurʼan pred hafizom Džemaludin-ef. Hadžijahićem.

Kao vjeroučitelj je počeo raditi u privatnom građanskom mektebu u Visokom 1930. godine, a od 1931. godine radio je kao imam Perutačke (H. Ibrahim) džamije, gdje će ostati do penzionisanja 1968. godine. Tokom svog imamskog rada i misije u Perutačkoj džamiji obavljao je i dužnost muallima u mektebi-ibtidaiji do 1941. godine. Hafiz Husnija-ef. godine 1941. postavljen je za nastavnika kiraeta u Ahmed-efendijinoj medresi. Radio je i kao vjeroučitelj u ženskoj stručnoj školi u Visokom, bio je upravitelj mektebi-ibtidaije u Visokom, a jedno vrijeme obavljao je dužnost i predsjednika džematskog odbora (1959–1962) uporedo sa dužnošću džematskog imama. Kao džematski imam posebno je brinuo o zaštiti mektepskih i drugih vakufskih prostora, materijalnom položaj imama i mektepskoj nastavi.

Prema svjedočenju hfz. Ismet-ef. Spahića, njegovog najbližeg kolege i saradnika u mektepskim poslovima, bio je požrtvovan i pun ljubavi prema svojoj misiji. Iako je poučavao u svojoj kući ili kućama svojih džematlija, nije znao za umor, ali ni za odmor. Za svoj rad u mektebu i medresi bio je više puta pohvaljivan, nagrađivan od nadležnih organa. Po formiranju Udruženja ilmijje 1952., u čemu je i on sam učestvovao, postao je predsjednik za Visoko i ostao sve do 1968., a tad je imenovan za počasnog predsjednika i ostao do smrti. Od 1959. do 1963. bio je predsjednik Odbora Islamske zajednice Visoko, te vjerskoprosvjetni referent od uspostavljanja te funkcije pa sve do 1965. godine.

Husnija-efendija položio je hifz pred hafizom Mehmed-ef. Mulićem. Kao vrstan i požrtvovan muhafiz, izveo je 12 hafiza, od kojih su četiri žene. Jedan od najpoznatijih hafiza kojem je bio muhafiz je hfz. Kjamil-ef. Silajdžić.

Hfz. Husnija-ef. Semić preselio je na ahiret 30.11.1970. godine. Umro je uoči Bajrama poslije teške i kratke bolesti.

Nije pisao u našoj periodici, ali je cijeli svoj život bio u društvu velike uleme, od koje je učio i s kojom se družio. Živio je skromno, nenametljivo, uzorno i tiho. Svojim životom svjedočio je vjeru i bio uzor svojim kolegama i džematlijama.